– Patrzcie!
Mam sukienkę w prążki,
granatowe piękne wstążki…
A wy nie!
Mam pierścionek i korale,
aż pięć miśków i dwie lale…
A wy nie!
Mam akwarium i chomika,
i zegarek, który cyka…
A wy nie!
I mam jeszcze szklane,
nowe kulki różnokolorowe…
A wy nie!
Tak się chwali,
tak się chlubi
(Nikt w przedszkolu
Jej nie lubi).
Tak się chwali,
jak najęta!
Czemu?
Bo jest chwalipięta.
A wy nie??
/Irena Suchorzewska
Chwalipięta
Odkąd pamiętam, zawsze mówiono mi, że to nie ładnie się chwalić. Już w przedszkolu słowo „chwalipięta” nabrało dla mnie negatywnego wydźwięku. Chwalenie to jednak nie to samo co przechwalanie się, a jako ludzie dorośli często o tym zapominamy. Może właśnie dlatego spora grupa osób ma problem z chwaleniem samych siebie za swoje osiągnięcia oraz dzielenie się nimi z otoczeniem.
Kto skromnego pochwali?
Słownik języka polskiego podaje następujące znaczenia dla słowa „skromny”:
powściągliwy w stosunku do osób odmiennej płci;
niedbający o rozgłos, niemający wygórowanego mniemania o sobie;
odznaczający się prostotą, np. skromny posiłek;
niemający dużych dochodów, nieprzynoszący dużych zysków, np. skromny urzędnik;
niewielki, niepokaźny
Podkreśliłam punkt drugi, bo wydaje mi się najbliższy temu co rozumiem pod pojęciem „skromny”, choć nie jest to dokładnie to. Zdecydowanie zgodzę się, że osoby skromne nie mają wygórowanego mniemania o sobie, ale wątpię czy można postawić tutaj znak równości.
Jeszcze ciekawiej moim zdaniem ma się sprawa z rozgłosem, gdyż to w jego definicji doszukiwałabym się tych niuansów, które tworzą lub nie osobę skromną, a nie w samym fakcie dbania o rozgłos, który jest dziś dla mnie zjawiskiem złożonym i niejednoznacznym.
Nie chcę jednak skupiać się na semantyce. Dzielenie się ważnymi treściami, własnymi sukcesami, na które ciężko pracujesz i docenianie swojego życia, to czynności, które w skromności nie przeszkadzają. Skromność pozwala zaś dokonywać tego wszystkiego z wyczuciem, klasą i umiarem, których ludziom nieskromnym czasem nieco brak.
Nie pozwól, by błędne rozumienie skromności pozbawiło Cię możliwości i przyjemności dzielenia się ważnymi dla Ciebie rzeczami z ważnymi dla Ciebie ludźmi.
Prawdziwa wartość skromności
Czym więc dla mnie jest prawdziwa skromność? Najlepiej oddają to słowa:
Skromność – to świadomość siły, której się nie nadużywa.
/Władysław Grzeszczyk
… i jest to doskonała przywara silnej marki osobistej.